Hani bazı insanlar vardır hem yaşlandıkları için üzülürler hem de doğum günlerine bayılırlar 7-8 ay önceden planlar yapmaya başlarlar hem kendi doğum günlerine hem de başkalarınınkine çok meraklıdırlar. Ben bu tip insanlardanım sanırım. İki hafta önce doğum günümdü. 1 ay önceden planlarımı yaptım düşündüm taşındım, 1 hafta kala Sahra'yı aradım ya dışarı çıkalım dedim ya da evde yiyelim. Dışarı çıkmayı kabul etmediler 1. planım bozuldu. Tamam o zaman evde oluruz dedik ve ben grip oldum hem de ne grip... Bu grip virüsleri her sene daha şiddetli olarak geri dönüyorlar sanırım çünkü hiç böyle hasta olmamıştım sonuç olarak o gün de iptal oldu ama ben inat ettim bir kaç gün sonrası için kararlaştırdık. Ama doğum günümde ben hasta hasta moralim bozuk yatarken Sahra, ablası ve yengem beni yanlız bırakmadılar kocaman bir pasta ve bir sürü hediyeyle geldiler. Zaten pastayı görünce benim hastalığım geçti tabi üzerindeki rakamları görünce geri geldi :p :)... Eğer Sahra bana bir daha doğum günü pastası yaparsa o günkü söylenmelerim sonucunda üzerine hiç bir sayı koymayacağına eminim :). Mesele yaşlanmak değil bu kadar sene olmuş hala düşündüğümden daha boş yaşamışım diye üzülüyor insan...

Söylememe gerek var mı bilmiyorum pasta çok güzeldi. Aşağıdaki fotoğrafa bakmayın akşamdı ışık yoktu o yüzden böyle çıktı. Kaç dilim yediğimi hatırlamıyorum...



Sahra akşam yemeğinde yanımda kaldı, yemeğimizi yedik ben hediyelerimi sevdim. Ama daha doğum günü sayılmadı o Salı gününe karar verip ayrıldık.



Neyseki Salı günü kimse hasta olmadı, günler öncesinden hazırladığım menüyü annem yaptı. Salata ve zeytinyağlı ağırlıklı bir masa olsun istedim bu sıcak havalarda...

Menü;

Pirinç Pilavı