© 2005-2008; metnin ve fotografin her hakki saklidir. Izin alinmadan Lezize ve yan bloglari disinda hiç bir yerde hiç bir bahaneyle kullanilamaz.



Şaka gibi geliyor ama ben bu tabiri biraz çabuk kullanmaya başladım. Eski bayramlar gelmeden günler önce annem hazırlanmaya başlardı. Temizlik ( yaz aylarıysa badana boyaya kadar uzardı iş), yerleştirme, evin şeklini değiştirme, çocuklarına, büyüklerine bayramlık alma vs. Bunlar bitince tatlı, yemek işlerine gelirdi ki iş bayrama iki gün kala o kadar işin nasıl hallolduğunu şimdi hiç bir ilacın kar etmemesinden anlıyoruz. Şeker ve çikolata için ayrıca çıkılır bu işte bitince oh diyemeden bayram sabahı olurdu. Biz ne olduğunu anlamadan bayram keyfi yaparken yapılan yemek ve tatlılar bayram boyunca kapı dinmeden çalmasına rağmen bitmezdi. Çünkü bitecek gibi olunca annem yine mutfaktaydı. Hediyelik şekerler için babam alarmdaydı. Bunlar o zaman için bize doğal gelen bütün evlerde olması gereken alışkanlık olarak gördüğümüz şeylerdi.
Üç senedir süren ameliyat ve hastane fasıllarından sonra kaç bayramdır bilemiyorum tatlı ve yemek alışkanlıklarımız sona erdi. Büyükleri ziyaret nerde? Küçükleri sevindirmek? En kolayı bu olmasına rağmen tam yapabildiğimiz söylenemez. Ve yazılamıyacak bir sürü eksik. Bakınız bu masa söylediğimi desteklercesine iki hazır pasta barındırıyor. Geçer mi bu günler bilinmez ama bildiğim eski bayramlar gerçekten güzeldi. Sözün sonu buna çok şükür hastanelerde ve cenazelerle uğraşan nice kişiler var sadece bir kıyas yaptım eski bayramlarla.
Salatalarımı masaya koyamadan çekmiştim onları sonra ekliyeceğim.